Lieve lezers, bedankt!

Vandaag, maar dan vijfhonderd jaar geleden, werd Jheronimus van Aken ter aarde besteld na een uitvaart in de Sint-Jan. Zondag was ik bij de hoogmis waar dit werd herdacht. Daar bekroop me het gevoel dat het eigenlijk wel mooi is geweest.

Niet met het Jeroen Boschjaar, natuurlijk. Er valt nog van alles te doen en te beleven. Nee, met het schrijven van mijn Boschblog. Zijn begrafenis is een mooi moment om ook mijn columns ter aarde te dragen.

Vanaf dag één heb ik mij vol enthousiasme op het Jeroen Boschjaar gestort. Van kunst tot kolder, van alles kwam aan bod. Met enige weemoed heb ik nu alles nog eens terug gelezen. Maar.. de vaart raakt er een beetje uit; ik rol niet meer van het één in het ander. Ik blijf genieten van het Boschjaar en de dingen die komen gaan. Maar neem afscheid van mijn Boschblog.

Met dank aan mijn lieve vriendin Petra die deze Boschblog letterlijk vorm gaf en daarmee eind vorig jaar het definitieve duwtje gaf om mijn belevenissen als Bosschenaar in het Jeroen Boschjaar met iedereen te kunnen delen.

Met dank aan René van der Lee, echtgenoot, meest trouwe fan èn journalist, die vindt dat ik dan ook in stijl moet stoppen: met een afscheidsinterview. Vooruit, dat wilde hij me dan zelf ook nog wel afnemen. Lees het resultaat door bovenaan deze pagina – in de zwarte balk, vlak  onder de tekening uit de Tuin der Lusten – te klikken op de categorie In gesprek met….(Marianne, dus….)

Met dank aan al die mensen en mooie dingen die je kunt terugvinden bij het (her-)lezen van mijn blogs. En speciaal dank aan jou,  lezer van het Boschblog.

Mijn bureau kan worden leeggeruimd, geen ‘post’ meer op mijn Boschblog van mijn alter-ego de schaatsende postbode. Maar nog wel genieten van wat het Jeroen Boschjaar de komende maanden nog brengt. En daar ga ik natuurlijk vrolijk over twitteren!